شینگن، امیر ولایت کای در اواخر دوران موسوم به سنگوکو (جنگ عمومی) در قرن شانزدهم ژاپن بود. پدرش تاکدا نوبوتورا از اعقاب شاهزادگان خاندان میناموتو بود که در سده‌های گذشته برای مدتی مقام شوگون را داشتند و پس از برافتادن شگون‌های میناموتو نیز سلسله‌های دیگر شوگون، کماکان از این خاندان بودند. از این لحاظ، خاندان تاکدا و شوگون‌های آن دوران یعنی خاندان آشیکاگا و شوگون‌های دوران بعدی یعنی خاندان توکوگاوا همه از یک خاندان بودند و به شاهزادگان میناموتو می‌رسیدند. شینگن پسر بزرگ تاکدا نوبوتورا بود و در ۱ دسامبر ۱۵۲۱ میلادی در ولایت کای متولد شد. نام او ابتدا تارو بود که نامی رایج برای کودکان ژاپنی است. وی همچنین در کودکی، کاتسوچیو نیز خوانده می‌شد.اما نام رسمی او، هارونوبو بود که از اجزای نام آشی‌کاگا یوشی‌هارو، دوازدهیمن شوگون آشی‌کاگا برگرفته شده بود و شاید هم این نام برگرفته از نام میناموتو هارونوبو بود که هر دو خاندان آشی‌کاگا و تاکدا به او می‌رسیدند. وی سرانجام در ۱۵۵۹ میلادی به آیین بودایی روی آورد و نام شینگن را که نام یکی از رهبران بودایی بود برگزید و به همین نام نیز شهرت یافت. همچنین او را به سبب مهارت‌های رزمیش به لقب «ببر کای» نیز می‌خواندند در برابر رقیب اصلی او اوئِسوگی کِنشین که به اژدهای اِچیگو یا ببر اِچیکو شهرت داشت.

شینگن در ۲۱ سالگی، پدرش را فرو گرفت و او را به استان سوروگا، نزد خاندان ایماگاوا تبعید کرد تا زیر نظر ایماگاوا یوشیموتو باشد و برای یاری رساندن به این کودتای بدون خونریزی، اتحادی میان دو خاندان ایماگاوا و تاکدا شکل گرفت. اینکه چرا شینگن در چنین سن کمی اقدام به فروگرفتن پدرش از قدرت کرد، به روشنی دانسته نشده، شاید نوبوتورا بر آن شده بود که پسر دومش تاکدا نوبوشیگه را به جای شینگن، جانشین خود سازد. به هر حال، نتیجه آن شد که شینگن و هوادارانش، نوبوتورا را فروگرفتند و او را تبعید کردند.